معمولا وقتی پای برنامه ریزی کردن به میان می آید همه ی ما فهرستی بلندبالا از کارهای ریز و درشت درست می کنیم و احساس می کنیم که خیلی آدم توانایی هستیم و مثل سوپرمن از عهده‌ی همه‌ی کارها برمی‌آییم. مدام به تعداد گزینه‌های فهرست مان می‌افزاییم اما در واقع خبری از برنامه ریزی عاقلانه و منطقی نیست . برای اینکه به بهره وری بیشتر در کارها و برنامه های روزانه مان برسیم باید اولویت های مهم را مشخص کنیم. این اولویت ها شامل کارهای است که در توان ما هستند آنها را بهتر بلدیم و در به سرانجام رساندن آنها تواناتر هستیم. اگر این اولویت بندی را در برنامه های خود لحاظ کنیم غیر مستقیم به قانون 20/80 روی آورده‌ایم و احتمالا فهرست مان جمع و جورتر منتطقی و واقع بینانه می‌شود